NIEUWJAAR, blijf niet op de drempel staan

Laatst bijgewerkt: zondag 09 februari 2020 Gepubliceerd: vrijdag 03 januari 2020 Geschreven door Lode Caes

(Afbeelding © Pixabay – Mohamed Hassan)

De langste nacht is geweest, het jaar is gedaan, het kerstfeest is gevierd. Zo mogen wij al bij al het voorbije jaar met een zekere voldoening achter ons laten. We zijn er nog, we hebben het gehaald. Weliswaar met vallen en opstaan, de een met wat meer geluk, de ander met dat beetje te veel verdriet. De een zal kommer en kwel in gedachten houden, een ander trekt zich op aan alle mooie momenten. En natuurlijk zijn er altijd mensen van wie het niet goed mag gaan. Bangmakers maar zelf ook bangeriken. Ze zeggen dat overal gevaar loert, dat je niemand kunt vertrouwen, dat je de kat uit de boom moet kijken, nooit zomaar ‘ja’ moet zeggen. En altijd halen ze wel ergens hun grote gelijk. Want iets kan tien keer goed gaan, maar als het dan één keer fout loopt, zeggen ze: “Zie je wel!”. Zo ontnemen ze ons de moed om enthousiast aan het nieuwe jaar te beginnen. Daar trappen we niet in, want ...

zo ging het eertijds ook bij de herders. Dag en nacht zaten ze vast aan hun schapen. Altijd hetzelfde. Nooit gebeurt er iets bijzonders. Het grote leven speelde zich ver weg af, de stad, de politiek, de handel en de laatste nieuwtjes van hun tijd. Het ging allemaal aan hen voorbij. De wereld was niet in herders geïnteresseerd en dat was wederzijds. Maar plots staat er dan een vreemdeling voor hun neus. Ze worden bang en vertrouwen het voor geen meter. Iets vreemds kan nooit goed zijn, denken ze. Dan zegt de vreemdeling dat ze niet bang hoeven te zijn. Hij heeft goed nieuws. Dat is verdacht. De herders hebben argwaan. Pas wanneer de engel zich bij een koor van engelen heeft gevoegd, en die met z'n allen gaan zingen, krijgen ze het vermoeden dat er iets bijzonders aan de hand is. Ze leggen hun angst opzij en gaan naar Betlehem.

Vrees niet, de redder is geboren

Dat is dus de manier waarop God met ons wil omgaan. Hij wil onze angst wegnemen. We merken het zelf ook wanneer we iemand ontmoet hebben die ons moed inspreekt, die ons zegt: jij redt het, jij bent sterk genoeg om erdoorheen te komen. Dan voelen we de energie weer door ons bloed stromen. De angst dat het allemaal op niets uitdraait, verdwijnt als iemand tegen ons zegt: wees niet bang. Daarom komt God met dit bericht de wereld binnen: “Vrees niet, de redder is geboren”(Lucas 2). Dat is goed nieuws. Dat is de betekenis van het woord ‘evangelie’. Wat die engelen bij de herders doen, is ook voor ons bedoeld. Altijd zullen er mensen zijn die ons de stuipen op het lijf willen jagen, die ons inprenten dat we het toch niet redden, dat het geen zin heeft te geloven. Daarom hebben we boodschappers nodig die ons bevrijden van angst en vrees.

Hou vol en eert God

Natuurlijk komen er in het nieuwe jaar dagen, dat ons vertrouwen wankelt, dat we even nergens troost of steun kunnen vinden. Vooruitzichten vallen in duigen. Of we gaan zelf in de fout. Maar we hoeven daarom ons geloof niet te verliezen. We hoeven ons niet de wet te laten voorschrijven door mensen die zelfs het dierbaarste plat trappen of belachelijk maken. Als je volhoudt het goede te doen, zul je merken dat je steeds sterker staat. Wie eerlijk is, zegt God, wie recht en vrede zoekt, zal Mij aan zijn zijde vinden.

Niemand weet wat ons in het voorbije jaar bespaard is gebleven, en niemand weet wat ons te wachten staat. Goede voornemens spatten uiteen als zeepbellen. De herders hadden weinig last van goede voornemens. Neen, zij brachten eer aan God omdat Hij hun angst had weggenomen. En dat is nu precies wat mensen die ons angst aanpraten, missen: je hoort hen nooit God eer brengen. Je hoort hen nooit God bedanken voor alles wat wij dagelijks uit zijn handen ontvangen.

Blijf niet op de drempel staan

We worden niet het nieuwe jaar ingeduwd, we worden uitgenodigd eraan te beginnen. We worden geroepen. Tegen de herders werd gezegd: kom kijken, er is echt nieuws. Tegen ons wordt gezegd: kom kijken. Er zijn mensen die op ons wachten, die ons nodig hebben. Een kind, een zieke, je oma, een vriend of een vreemde. Mensen roepen ons, kijken ons aan, gezichten van medemensen. Kom, zeggen ze, niet bang zijn, niet op de drempel blijven staan.

Wie op de uitnodiging ingaat, ontmoet mensen en gaandeweg ook God. We zullen merken dat we niet alleen zijn. Zij die ons roepen, begeleiden ons. We krijgen in alle omstandigheden kracht om door te gaan, juist door degene die ons roept. Ga maar. “De Levende zal ons behoeden en bewaren” (Numeri 6). Dat belooft ons de oude zegenwens.

En als al deze woorden je wat te heftig zijn, al dat geroep en die gloria, als je gewoon rustig wilt doorgaan met je taken, met de zorg die je al jaren besteedt aan de mensen die je zijn gegeven, doe dan als Maria: “bewaar die woorden in je hart en overweeg ze in stilte bij jezelf” (Lucas 2). Zij was een ‘gezegende onder de vrouwen’.