HEMELVAART, verder gaan in de Geest
Het zou niet eerlijk zijn te doen alsof de vrienden van Jezus na zijn dood, na zijn sterven geen diepgaand rouwproces zouden hebben gehad. Dan zou het evangelie volkomen buiten hun leven zijn komen te staan. En niemand zou zich hierin ook maar herkennen. Natuurlijk waren die mensen totaal ontredderd. Want Jezus was dood. Hun hoop lag in duigen. Als Kerk besteden wij niet zoveel aandacht aan het gebeuren. Er is de dag van Goede Vrijdag waarop we het gemis mogen voelen, maar de dag erna moet het zeker over zijn. Dan haasten we ons om te zeggen dat de Heer verrezen is. Maar eigenlijk is dat niet reëel.
Het is zelfs een beetje onmenselijk. We hebben jaren nodig om over het verlies van onze ouders, van onze man of vrouw, ons kind heen te geraken. We voelen ons ook dan grenzeloos eenzaam. En praktisch iedereen van ons weet wat het zeggen wil: dat eerste jaar, die eerste verjaardag, dat eerste kerstfeest, met die lege plaats.
En toen je zelf ernstig ziek was, wat miste je hem, wat miste je haar. En hoe moeilijk was het om alle spullen van hem of haar op te ruimen. Iedereen heeft tijd nodig om het te verwerken. En helemaal opzij zetten kan je ook niet. Het duurt wel even voor je kan zeggen dat het leven verder gaat. Gelukkig zijn die mensen die na zo’n crisis gesterkt opstaan: ‘Hij of zij wil niet dat ik bij de pakken neer ga zitten. Ik moet verder in zijn geest, in haar geest’.
In de bijbel is men kort over het rouwproces na Jezus’ dood: Maria Magdalena heeft bij het graf staan huilen. Verder worden er geen tranen vermeld. Maar er is verdriet geweest. Ze hebben heel wat moeten doorslikken. Ze hebben zich ontredderd gevoeld. Het heeft een tijd geduurd voor iemand onder hen kon zeggen: ‘Sta niet naar de hemel te kijken, ga verder in zijn geest’.
Pas toen ze dat gingen doen, merkten ze het dat de Heer met hen meewerkte, dat de Heer kracht schonk aan hun woord en dat ze door de Geest op eigen benen konden staan.
Hier is een dubbel begin
Het eerste begin is dat Jezus naar de hemel gaat. Hoe we ons de hemel voor moeten stellen, waar die is, hoe die eruit ziet, daar weten we weinig van. Weinig maar wel iets. Want vanuit de hemel zendt Jezus zijn Geest. Die hemel moet dus een toestand zijn waarin je intenser leeft dan hier. Het moet iets zijn van waaruit je meer kunt dan hier.
Jezus zendt vanuit de hemel zijn Geest. Dat is hem op aarde nooit gelukt. Het is hem nooit gelukt zijn leerlingen te vervullen van zijn Geest. Het lukt hem wel vanuit de hemel. De resultaten liegen er niet om. Dus de hemelvaart van Jezus maakt Hem niet dood, maakt geen einde aan zijn activiteiten. Dat is het eerste begin.
Het tweede begin is voor ons mensen die op aarde leven. Sta niet naar de hemel te kijken, wordt er gezegd. Als je vervuld bent van de Geest van Jezus, als je voelt dat die Geest over je gekomen is, ga dan aan de slag. Staar niet naar de hemel, steek de handen uit de mouwen, laat die Geest die in je is naar buiten komen.
Kijk niet naar boven, zal Hij zeggen, zoek naar wat wind en wolken hebben weggenomen. Kijk liever om je heen en zie je zieke broer, je vriend met tegenslag, de droeve ogen van de mens die naast je woont. Trek daar de wolken voor hen open en laat een stukje blauw, als van de hemel in het leven binnenstromen.
Hits: 6631