Feest van de Pastorale Eenheid 2019

Laatst bijgewerkt: maandag 07 oktober 2019 Gepubliceerd: maandag 16 september 2019 Geschreven door Mathias Parret

Op zondag 29 september bestaat de Pastorale Eenheid Onze-Lieve-Vrouw Van Vrede vier jaar. En dat vieren we elk jaar toepasselijk opnieuw op Vredeszondag. Iedereen is van harte welkom op deze dag om 10.30 u. voor een gezamenlijke Eucharistieviering in de Sint-Maartenskathedraal met achteraf een receptie in de kapittelzaal . Het Pastoraal Eenheidsteam start meteen voor een tweede termijn van vier jaar en wordt daarin plechtig bevestigd door kanunnik Marc Steen, vicaris namens de bisschop voor de parochies, die zal voorgaan. De viering wordt opgeluisterd door het Pastorale Eenheidskoor dat samengesteld is door alle koren van de Pastorale Eenheid. Op die dag zullen er elders geen vieringen zijn. 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ooit – een 15-tal jaar terug – begon met federaties, een samenwerkingsverband van een kleiner aantal parochies, groeide uit tot een Pastorale Eenheid (PE), die nu veertien vroegere parochies omvat. 

Hoe het groeide 

Er waren in oorsprong 3 federaties op het grondgebied Ieper: Zalige Margareta van Ieper (O.L.Vrouw Middelares, Sint-Jacob, Sint-Jan-Baptist, Sint-Maarten en Sint-Niklaas en Sint-Pieter) – Sint-Elooi (Sint-Jan Baptist Dikkebus, O.L.Vrouw Geboorte Hollebeke, Sint-Vedastus Vlamertinge, O.L.Vrouw Voormezele en Sint-Catharina Zillebeke) – Zalige Jan van Waasten (Sint-Michiel Boezinge, O.L.Vrouw Brielen, Sint-Petrus en Sint-Paulus Elverdinge en Sint-Leonardus, Zuidschote). In 2015 gingen de federaties Zalige Margareta van Ieper en Sint-Elooi op in voornoemde Pastorale Eenheid. In 2018 volgde als laatste de federatie Zalige Jan van Waasten. 

Samen vormen we nu – binnen de gemeente Ieper – één nieuwe parochie met veertien kerken en vijf voltijds vrijgestelden: Deken Roland Hemeryck als pastoor van deze Pastorale Eenheid, bijgestaan door de priesters Mathias Parret en Ettien Léon N’Guessan als medepastoors, zuster Lieve Desodt als parochieassistente en permanent diaken Lode Caes. Zij dragen de verantwoordelijkheid samen met het team van de Pastorale Eenheid. We verwelkomen drie nieuwe teamleden: Ann Declerck, Christine Dellaleau en Pieter D’haene. Ze vervoegen de andere teamleden Lieven Calis, Hans Debel, Jaak Depuydt en diaken Bart Lefever die opnieuw voor vier jaar in hun mandaat bevestigd worden. We nemen ook dankbaar afscheid van voormalig teamlid zuster Agnes Recour.

 (Vlnr: Lode Caes, Ettien Léon N’Guessan, Christine Dellaleau, Mathias Parret, An Declerck, Pieter D’haene, Bart Lefever, Hans Debel, Lieve Desodt, Jaak Depuydt en Roland Hemeryck. Lieven Calis ontbreekt op deze foto)

Point of no return

Al bij al toch geen gemakkelijke zaak als je bedenkt dat vroeger iedere parochie zelfstandig functioneerde en minimum één eigen pastoor had met een sociaal en parochiaal weefsel dat ook sterk verbonden was met de plaatselijke gemeenschap. Iedereen kende er iedereen. De bewegingen waren diep verbonden aan het gebeuren tussen mensen. Het aantal bedienaars verminderde zienderogen maar dat alleen was niet de reden om parochies samen te brengen. De inbreng van geëngageerde leken was veeleer een ‘point of no return’. Door vorming en engagement kwamen ze meer en meer de rangen vervoegen van de bedienaars. De pastoraal werkenden in de parochies en in de caritas zijn een aanwinst voor het kerkelijk leven. De diakens die al een hele tijd mee ondersteuning boden aan de liturgie en het sacramentele gebeuren en de diaconie in het bijzonder zijn niet meer weg te denken. 

Super-samenwerking 

De samenwerking op velerlei vlakken gaf de pastoraal in het algemeen een extra impuls. Het resulteerde in een nieuwe aanpak van de sacramentenpastoraal – denk maar aan de initiatieven rond het Doopsel, Eerste Communie en Eucharistie in het algemeen, Vormsel en het Huwelijk – … gemeenschappelijke communicatie via Kerk&leven en de sociale media, de verruiming van catechese in het algemeen, gezamenlijke initiatieven voor mensen in nood ... Dat is samenkomen om elkaar te versterken over de grenzen van weleer en ernstig nemen waar een parochie nu echt voor staat: het geloof leren, vieren en elkaar nabij en dienstbaar te zijn. Dat is mensen laten meedenken via ‘open beraden’, plannen maken en werkgroepen oprichten om de toekomst met overtuigde geloofsgenoten gestalte te geven. 

Iedere vroegere parochie heeft nu een contactpersoon die de verbinding vormt tussen de pastorale werking en het kerkgebeuren. Zij zijn de steunpilaren voor de gemeenschap in het algemeen. De uitdagingen en de doelstellingen voor de toekomst zijn ook groot voor de Kerk van vandaag. De voorbije vier jaar was het mooi om te mogen meestappen in het plaatselijke kerkgebeuren.

 

 

Hits: 5795