VOORMEZELE: de processie verwoord en verbeeld

Laatst bijgewerkt: maandag 22 juni 2020 Gepubliceerd: zondag 31 mei 2020 Geschreven door Lode Caes

Drievuldigheids-zondag is traditiegetrouw een hoogdag in onze Pastorale Eenheid. Dan trekt de Heilig Bloedprocessie door de straten van Voormezele. Op 14 juni 1902 schreef het ‘Nieuwsblad van Yperen’: “… hoe meer de dag naderde, hoe meer men in verlegenheid gerocht, aangaande het weder. De lucht zat gedurig zo ziek en de éne vlage stortte neer na de andere. Eindelijk breekt de dag aan, iedereen staat twijfelmoedig naar de lucht te zien, 't is er nog zo duister, en zo bedreigend, och, of Ons Heer toch behoorlijk weder verleende voor zijne processie”.

Dit jaar zag het comité van de Heilig Bloedprocessie de Corona-bui al wekenlang op voorhand hangen en besliste noodgedwongen dat de processie van zondag 7 juni 2020 niet kon doorgaan en uitstellen tot later op het jaar leek om meerdere redenen onhaalbaar. Ook de Abdijavond van zaterdag 30 mei ging niet door en omdat er nog altijd geen misvieringen doorgaan in de kerken zal ook ‘de achtdaagse gebedsweek ter ere van het Heilig Bloed’ die aanvangt op Pinksterzondag niet gehouden worden. Het wordt even heel stil rond deze bijzondere relikwie. De kerk is evenwel altijd open in de namiddag van 14.00 tot 18.00 u. en zo kan er ook in stilte gebeden worden. Niets belet ons evenwel de processie en alles wat er bij komt kijken, in woord en beeld voor de geest te halen en zo levendig te houden.

De processie zit immers in het DNA van de Voormezelenaars. Ze brengt de inwoners van Voormezele en ver daarbuiten dichter bij elkaar. Het versterkt de sociale cohesie en is een jaarlijks groepsgebeuren waar heel wat bij komt kijken. Wie er niet meer woont, komt die dag terug. Om en bij 700 mensen, kerkelijk of niet-kerkelijk stappen naar eigen zeggen al 20 of 35 jaar of heel hun leven mee op.

Voor velen is het – buiten het bijwonen van een communiefeest, huwelijk of uitvaart – hun enige vorm van geloofspraktijk. Daarom vertolken allen waardig hun rol en veel toeschouwers hebben er meer aan dan tijdens de Goede Weekvieringen het ‘lang evangelie’ te aanhoren. De processie is dus pure geloofsverkondiging. Ook een gelegenheid voor jonge gezinnen om elk jaar opnieuw met het geloof bezig te zijn. Het is veelbetekenend en deugddoend telkens te mogen horen hoe de Heilig Bloedprocessie van Voormezele nog altijd wordt ervaren als een biddend gebeuren eerder dan als een folkloristische stoet. Ze is ook aan een noveen gekoppeld is, eigenlijk een achtdaagse gebedsweek. Het is merkwaardig hoeveel mensen – ook het ganse jaar door – komen bidden bij de relikwie van het Heilig Bloed. Het intentieboek bewijst dat.

Men kan zich trouwens ook laten inschrijven in de edele confrérie van het Heilig Bloed, door een bijdrage van 1,50 EUR per persoon en voor 1 jaar. Gedurende het jaar worden er regelmatig missen opgedragen voor het geestelijk en tijdelijk welzijn van de leden. Bij overlijden wordt er in het weekend een gezongen mis gecelebreerd voor de zielenrust van het overleden lid. De inkomsten van deze confrérie dienen ook voor het in stand houden van de devotie tot het Heilig Bloed en van de Heilig Bloedprocessie zelf.

DE PROCESSIE

De processie bestaat zo je wil uit 4 grote delen.

Het eerste historisch gedeelte brengt de grote gebeurtenissen van Voormezele en haar abdij in kleurrijke en sprekende taferelen naar voor. We zien Sint-Elooi, de Heer en Vrouw van Voormezele, stichters van de abdij en een tafereel uit het leven in de proosdij, de Zalige Jan van Waasten en de Zalige Karel de Goede. In 1152 brengt de proost omringd door kanunniken de kostbare relikwie uit Ieper naar de kloosterkerk. De groep is omringd door tempeliers en het Sint-Catharinakoor uit Zillebeke zingt Gregoriaanse hymnen. De Beeldenstorm en de Franse Revolutie worden op praalwagens weergegeven. Na de Franse Revolutie werd de kostbare relikwie van het Heilig Bloed van 1794 tot 1804 bewaard bij de Zusters Roesbrugge Dames. In de Eerste Wereldoorlog werd de relikwie bewaard in de kelder van de pastorie en langs een lange omweg naar Lourdes gebracht. Kinderen dragen de namen van de plaatsen waar het Heilig Bloed heeft verbleven.

Deel twee bestaat uit taferelen uit het Oude Testament, namelijk het offer van Abraham en Izaak en het Joodse Paasmaal.

Het derde deel met taferelen uit het Nieuwe Testament toont ons de laatste levensdagen van Jezus met het Laatste Avondmaal, het verraad van Judas, de wagen met de Doodstrijd en de veroordeling met roepende en opstandige Joden. De kruisdragende Jezus wordt gevolgd door Veronica en wenende vrouwen.

Met het vierde deel wordt er hulde gebracht aan het Heilig Bloed. De pelikaan, voorafbeelding van de liefde komt voorbij en de ere-genodigde draagt de kostbare relikwie van het Heilig Bloed omringd door priesters, genodigden en biddende bedevaarders.

DE RELIKWIE

De relikwie bestaat uit een brokje aarde doordrenkt van bloed. Daar rond steekt een perkamenten band. Verder is het niet meer te verifiëren. Dat is niet abnormaal, want de eerste christenen hadden een grote verering voor de martelaren. Als het kon vingen ze hun bloed op in een doordrenkte doek of bewaarden ze de aarde waar het bloed op was gevloeid. Het ware dan ook helemaal niet vreemd dat de leerlingen dat op Calvarie wat geronnen bloed hebben meegenomen. Dat dit bloed vele eeuwen later in Rome opduikt is ook te verklaren. Keizerin Helena (255-327), de moeder van keizer Constantijn die de eerste christelijke keizer werd, het kruis van Christus liet alle mogelijke relikwieën uit Jeruzalem naar Rome overbrengen o.a. de koude steen waarop Christus tijdens de geseling zat en de trap waarop Hij stond tegenover Pilatus. Deze zijn wel authentiek.

Stel dat het tegendeel wordt bewezen dan nog wordt ze authentiek gemaakt door de devotie, het gebruik en de gebedsverhoringen in de zowat negen eeuwen die voorbijgingen. Mensen willen een geloof dat tastbaar is en niet in de lucht hangt. Denk aan de vrouw die door Jezus wilde genezen worden en alleen maar zijn kleed kon aanraken. Door de relikwie te vereren willen de mensen bidden om genezing en bevrijding. Gebedsverhoringen zijn zeer kostbaar. Het gebruik doorheen de geschiedenis maakt de relikwie sowieso heilig.

DE ORGANISATIE

Sedert 1972 is er een processiecomité waar alle processieverantwoordelijken deel van uitmaken. Daarbij is er een kerncomité van een twaalftal personen dat maandelijks bijeenkomt onder de leiding van de huidige voorzitter ere-gouverneur Paul Breyne. Deken Roland Hemeryck is proost. Overige leden: Wilfried Desodt: secretaris – Johan Sohier : regie - Danny Cuvelier: financiën – Jos Desodt : organisatie en pers - Patrick Ryde: coördinatie – Aline en Delphine Lernout: kledij – Maxim Lernout, Nick Spinnewyn, Matthias Breyne en Bruno Delanote : technische zaken.

Om de Heilig Bloedprocessie te kunnen vernieuwen en aan te passen zijn er uiteraard financiën nodig. Naast een toelage van de stad, is er jaarlijks in november het ‘Eetfestijn’ en op de zaterdagavond voor Pinksteren, de ‘Abdijavond’. Ook gaan de processieverantwoordelijken aan huis met steunkaarten. Er worden giften geschonken en er wordt ook een advertentiebrochure uitgegeven om zo uiteindelijk trachten rond te komen.

Als de processie niet uitgaat op zondag 7 juni 2020, dan wel op zondag 30 mei 2021 – eerste zondag na Pinksteren – zal dat opnieuw zijn dank zij de vaak jarenlange inzet zijn van zovele vrijwilligers en sympathisanten en sponsors, die de ruggengraat vormen van dit gebeuren. Meteen ook een oproep aan jonge elementen met nieuwe en frisse ideeën. Ondertussen gaan onze gedachten uit naar alle dorpsgenoten, de getroffen families en anderen die momenteel vechten tegen covid-19, de gezondheidswerkers en allen die zich op een lofwaardige manier inzetten voor het leven van hun medemensen. Niets is tevergeefs.

 

Hits: 8409