ALLERHEILIGENVERLOF: In de ban van de Heer, bos en dier ...
In de herfst confronteert de natuur ons met onze vergankelijkheid. Juist op deze momenten wijst de Kerk ons op een onvergankelijk leven bij God. Zij viert op 1 november het Hoogfeest van Allerheiligen en op 2 november, Allerzielen, de gedachtenis aan onze overledenen. Op beide dagen richten we onze blik hoopvol omhoog. En de dag na Allerheiligen en Allerzielen, op 3 november, gedenken wij één van die vele heiligen, Sint-Hubertus en op 6 november Sint-Leonardus – de patroon van Zuidschote – twee levens, één inspiratie in de ban van de Heer, bos en dier, met de traditionele brood- en dierenzegeningen.
Allerheiligen
is liturgisch een dag van grote vreugde. “Laat ons hart vol vreugde zijn: wij vieren de feestdag van alle heiligen. Over hen zijn de engelen blij en prijzen zij de Zoon van God.” zo zingt de Kerk bij de intrede van de Eucharistie. In de eerste lezing blikken we zelfs even binnen in de hemel. “Daar is een grote menigte die niemand tellen kon, uit alle rassen, talen en stammen en volken”, schrijft de auteur van het boek Openbaring. In de zaligsprekingen wijst Jezus ons dan de weg naar deze heiligheid. Allerheiligen heeft in de Kerk de oudste papieren. Het feest stamt uit het Oosten. Het was de Frankische keizer Lodewijk de Vrome die in de negende eeuw met instemming van alle bisschoppen bepaalde dat dit feest, waarin alle heiligen werden herdacht, op 1 november in heel zijn rijk gevierd werd.
Allerzielen
Toch voelden de gelovigen aan dat dit feest niet voldoende was. Immers, niet alle overleden gelovigen zijn - als we eerlijk met onszelf zijn - zomaar heilig te noemen. We bidden tot de heiligen maar we bidden voor onze overledenen. Amalarius van Metz, aartsbisschop van Trier en een tijdgenoot van Lodewijk de Vrome, liet op Allerheiligen het getijdengebed van dit feest volgen door het gebed voor alle gelovigen. Het was abt Odilo van Cluny die voor zijn orde in 998 de gedachtenis van Allerzielen instelde op 2 november. Dit heeft zich snel verspreid en werd door de hele Kerk overgenomen. Op Allerzielen vertrouwen we onze overleden medegelovigen hoopvol doorheen Jezus' lijden, dood en verrijzenis toe aan Gods zorg.
Gebed
God en Vader,
wij mogen ons vandaag
bijzonder verbonden voelen
met zoveel mensen
die ons zijn voorgegaan.
Wij gedenken hun leven,
zien weer hun gelaat,
voelen weer hoeveel
zij van ons hielden.
Geef ons de moed
om in hun spoor
het beste van onszelf te geven
tot wij in U voltooid worden
in tijdloze eeuwigheid.
Manu Verhulst
Sint-Hubertus
De dag na Allerzielen, op 3 november, gedenkt de Kerk in België de heilige Hubertus (655-727). Hij was de de zoon van de hertog Van Aquitanië. Na een bekeringservaring tijdens de jacht op een Goede Vrijdag – met het bekende verhaal van zijn ontmoeting met een wit hert met een kruis tussen het gewei – bekeerde hij zich, ging in de leer bij de heilige Lambertus en volgde hem na zij dood op als de éénentwintigste bisschop van Maastricht. Hij bracht de bisschopszetel over naar Luik. Hij stierf in 727 en werd 16 jaar later reeds heilig verklaard op 3 november 743. In 825 werden zijn beenderen overgebracht naar een klooster in de Ardennen (Andage nu Sint-Hubert genoemd) waar veel gejaagd werd. In de elfde eeuw werd zijn leven er door de monniken beschreven en in de vijftiende eeuw werd het klooster een groot bedevaartsoord.
Het gebruik van het gezegende Hubertusbrood komt van het verhaal dat hij een kluizenaar genas van hondsdolheid met het geven van brood. Het brood werd later niet enkel gegeven aan de mensen maar eveneens aan dieren tegen hondsdolheid en razernij.
“Ik kwam al over Sint-Hubertus zijn graf
Zonder stok of zonder staf.
Kwaden hond sta stille.
Het is Sint-Hubertus' wille.”
Sint-Leonardus
Leonardus van Noblac was een zoon van een adellijk geslacht aan het hof van koning Clovis, koning van de Franken. Clovis was zelfs de dooppeter van Leonardus. Hij had door zijn familierelaties gemakkelijk een ambt kunnen bekomen aan koninklijk hof, maar Leonardus wou zich helemaal wijden aan het Evangelie.
Omstreeks 530 trok hij weg om als kluizenaar te leven in de bossen van Limoges in strenge boetvaardigheid en versterving. Hij bouwde daar ook een kapelletje. Zijn grote liefde tot God gaf hij ook door aan anderen, meer bepaald de gevangenen die hij bezocht. Dankzij een privilege dat hem was verleend door koning Clovis, kon hij ze zelfs in vrijheid stellen.
Steeds meer mensen komen naar de kluizenaar om zijn gebed te vragen. Als een lopend vuurtje gaat het nieuws rond over de vele gebedsverhoringen en ook het koninklijk hof krijgt dit te horen. Nu wil het verhaal dat koningin Clothilde een kindje verwacht en de zwangerschap dreigt mis te gaan. De koning stuurt een dienaar naar Leonardus en vraagt hem naar het hof te komen. Eenmaal aangekomen smeekt Clovis zijn kluizenaarsvriend om voor zijn vrouw en kindje te bidden. Het laat zich niet moeilijk raden wat er gebeurt. Er komt een wolk van een baby ter wereld. Clovis wil hem hiervoor belonen met goud en zilver. Maar Leonardus wijst dit af en Clovis geeft hem in Noblac zoveel grond als hij met zijn ezel kan berijden in één dag. Geloof maar dat Leonardus de zweep erop gelegd heeft. Hier laat Leonardus een klooster bouwen dat bekend wordt onder de naam klooster van St.-Léonard van Noblac. Hij stierf daar op 6 november 559.
De verering van deze heilige man werd verspreid over gans Europa via pelgrims naar Sint-Jacob van Compostella. Hij wordt vereerd als patroon van de gevangenen (in brede zin: ieder mens gevangen in depressies, obsessies, verslavingen, enz.). Hij wordt ook aanroepen door zwangere vrouwen en door dierenvrienden en veehouders.
“Sint-Leonardus, heilige man
Wil ons vee, de koeien en de ossen
Van ziekten en plagen verlossen.”
Tot slot een overzicht van de vieringen rond Sint-Hubertus en Sint-Leonardus
Vrijdag 3 november
17.30 u. Sint-Pieter
(Eucharistie met broodzegening)
Zaterdag 4 november
10.00 u. Zuidschote (Gebedsdienst met brood- en dierenzegening)
18.00 u. Zillebeke (Eucharistie met broodzegening - opgeluisterd door jachthoornensemble Rallye Ypara)
Zondag 5 november
09.00 u. Beselare (Gebedsdienst met broodzegening in de kerk en dierenzegening op Beselareplaats)
09.00 u. Zandvoorde (Eucharistie met broodzegening)
Hits: 1143